Ik begin me de laatste tijd meer en meer te inrriteren aan de berichten dat ambtenaren een niet uitroeibare plaag zijn. Niemand weet hoeveel er zijn, hoeveel erbbij gekomen zijn de laatste jaren, terwijl er een taakstelling was enzovoorts. Ook berichten dat er meer regels komen dóór meer ambtenaren…
Wat men in deze discussie steeds vergeet is eigenlijk iets heel simpels… elke ambtenaar werkt in opdracht van iemand. En diegene bepaald hoeveel regels er komen, of hoeveel mensen er aangenomen worden. In het geval van Rijksambtenaren is dat vaak de Tweede Kamer en de Ministerraad… en dat zijn nou net de mensen die nu de populistische taal uitslaan dat er maar eens forsv bezuinigd moet worden op de regels-makende mabtenaren.
Men vergeet gemakshalve ook nog dat de schreeuw om controle en toezicht (elke keer weer als er een ‘ramp’ gebeurd is) hand in hand gaat met veel geschreeuw over het terugdringen van de regelzucht. Contradictio in terminus zou ik zeggen. Natuurlijk zijn dingen makkelijker te regelen of handiger… maar vanwege de werkdruk of te weinig prioriteit hiervoor (tevens politiek bepaald) wordt dit niet snel opgepakt binnen een departement.
Ik hoop dat er politici zijn die zich realiseren dat de ambtenaren in deze populistische discussie de ondankbare … of dankbare functie van ‘shooting ducks’ vervullen.